Bazen bazı şeyler duruyor, sen duruyorsun.
Akan geçen dakikalar, saatler boş oluyor.
İçleri boş.
Hem farkındasın, hem de aksini istiyorsun ama bir şey yapamıyorsun.
İşaretler falan, olanı görmek güzel olmasına rağmen kötü geliyor.
Çünkü yaptığın bir şey yok.
Neden? Diye soruyorsun.
Yanlış desen ne kaybedersin? Ki yanlış olmadığını biliyorsun.
İşte bu kadar bilip, durmak, duraksamak çok can sıkıyor.
Zaten genel olarak yolunda değil, üstüne eklenen eklenene.
1 Mayıs geldi, 1.5.2015’i görmek üzücü.
Bugün çok daha yol kat edilmiş olmalıydı.
Olmadı, olmuyor, umarım ilerleyen dönemde olacak.
Yorumlar (1)