Yapılacak o kadar çok şey var ki hangisi ile başlayacağını bilmiyor insan. Böyle oluncada karar vermeyi beklemekten hiçbir iş yapamıyorsun.
Nasıl olacak?
Saat kaç oldu ama koca gün yapılan doğru düzgün bir şey yok. Şu anda bunu yazmaktan başka bir şey yapmıyorum, he gerçi çay içmek ve müzik dinlemeyi saymazsak.
Problemin kaynağı; hepsini birden yapmayı ve hepsinin de kusursuz olmasını istemek. Ulan bu nasıl cümle oldu ama öyle işte.
İşin kötüsü bu döngü arada baya bir yavaş ilerleme ile böyle devam ediyor ama artık etmemeli.
Anlık kararların işlevide fazla uzun sürmüyor, uygulamaya geçildiğinde guardlar yine düşüyor.
Düşünmek, düşünmek, düşünmek…
Yoruyor insanı, hiçbir şey yapmayınca düşünüyorsun ve bu devamlı oluyor, bir süre sonra olumsuzluk ekleniyor ve daha da yoruyor.
Bütün hepsi birbirini tetikliyor.
O yüzden başlamalı, kafa dağılmalı, yoksa can sıkmaya kötü bir şekilde devam edecek.
Uzatmadan see u when i see u..
Papik.
Not: Başlığın anlamı ne ben de bilmiyorum, beyin üretti.
Daha iyi şapka yaptırırız.
Bir şey daha vardı unuttum bak, neyse…