2 gündür baya boş geçiyor, yine ne yapacağım, ne yapayım diye düşüne düşüne zamn geçiyor.
Zaman su misali akıyor, bir şey bekliyorsun, o olmadan başka şeye başlayamıyorsun.
Başka şeye başlıyorsun, başka şey çıkıyor, engel çıkıyor, o kalıyor.
Ne istediğini bilmiyorsun ki.
Hepsine birden saldırmak, hiçbir şey yapamamak.
Bunlar olurken her şeyin farkında olmak daha da can sıkıcı.
Boşluğu sanki bu yazı ile dolduracakmışın diye kendini kandırıyorsun anca.
Tam bi heves geliyor derken gidiyor.
Neler oluyor?
Çok baskı yapmak yoksa iyi değil mi?
Ama nerden bakarsan bak, zaman geçmiş, geçiyor.
Damn…
