Bu başlığın anlamı yine belli, zamandan dolayı.
Son yazı 2 hafta önce yazıyor, yazmışız. Aslında 11 gün önce. 3 gün kar, kardır.
Böyle avutuyoruz işte kendimizi.
Bazı şeyler değişmedi, gelişmedi. Eee bi şey de yapmadık sonuçta.
Bir şeylerin değişmesini istediğin zaman onunla ilgilenmen, bir şeyler yapman gerekli.
Biz yapmadık, imkan olmadı, o imkanı yaratmadık.
Hala bekliyoruz, hep beklemedik mi zaten?
Beklemekle geçti ömrüm, özlemekten sekti gönlüm… Gider böyle. hehe.
Aynı kelimelerden, aynı dakikalardan, aynı anlardan sıkıldım.
Hep aynı şeyi yazıyor, çiziyor, şu an bunu yazarken bile aynı şeyi yapmak canımı sıkıyor.
Ve hala şu yazıdan öte bi şey yapmıyorum.
Misal bi şeyler denedim bu saate kadar ama onlarda sıkıntılı oldu günü harcadık boşlukla.
Esas yapmam gereken şey için ise hareket yok tabii düşünceler hep..
Çok saçma, nasıl olacak sen kaçarken böyle?
Çünkü durmakta bir kaçmak, açar olanla aranı.
Ne istediğim belli ama ne düşündüğüm belli değil. Sonucu istiyorsun da daha onu görmek için durmaktan başka bir şey yapmıyorsun.
Aslında düşündüğüm belli değil derken biraz saçma olmuş ama şöyle ki neyi düşünüyorum onu anlamıyorum. Saçma olan da bu aslında. Hala neyi düşünüyorsun?
Sıkılıyorum, baskı oluyor nedensiz üzerimde.
Aslında olması çok normal tarihe bak bi 14.08.2015.
20 dakika sonra 15 Ağustos olacak. Şaka gibi.
O kadar geçen süre, olan şeyler, yaşananlar ve şu an.
Nasıl geçti diyemiyorum, çünkü bunu hiç bir zaman bilemeyeceğiz. Anlayamıyoruz bu yaşamı,zamanı.
Zaman neydi ki? Var mıydı?
Varsa da en azından bunları düşünmeye vaktimiz yok buna eminim.
Bi ses verelim, içimizden gelen.
Ona göre hareket edelim, yapalım şu işleri.
Artık yapalım.
Olsun.
Olmalı.
Başka seçenek yok.
