Yine geldi sebepsiz sıkıntı.
Hiçbir şey yaptırmıyor insana.
Şu yazıyı bile zor yazıyorum.
Sırf yine bir şey yapmak için yazdığım bir yazı.
En azından şunu yaptım olsun diye.
Hep böyle oluyor.
Bunu çözmek lazım.. Yoksa iş çığırından çıkıyor.
Çünkü zaman geçiyor.
İstekler var, yapılmayan şeyler var.
Geçen zaman var.
Boşa geçiyor.
En can alıcısı da bu.
Sıkıntı basıyor.
Bir şey yapmıyorsun, yapamıyorsun.
Daha da çok sıkıntı basıyor.
Sonra yine aynı döngü.
Ve bu döngü kafa bırakmıyor.
Saat olmuş 02:41.
Nasıl geçti peki bugün?
Aynı, çok hızlı, boş.
Belki boş değil ama farklı planlar varken farklı şeylerin olması boş geçtiğini düşündürüyor.
Ortalama 6 saat önce oturmuştum buranın başına ama burada kalmadım, ayrıldım ve vakit boş geçti.
Burada kalmış olsaydım ne kadar dolu olurdu?
Orası da ayrı muamma.
Yukarıda planlar dedim ama o planlar öyle bildiğiniz planlardan değil.
Hep o yapılır, bu yapılır, şu yapılacak.
Ama hangisi önce yapılacak?
Veya hangisi ne zaman yapılacak?
Bunlar belli değil.
Böyle belirsiz olunca, hiçbir şey yapmıyorsun işte.
Anlık gelen istekler, hangisine yöneleyim derken.
Bir bakmışsın gidiyor.
Sonra da seni bir şeyler tutuyor sanki.
Bu nasıl aşılacak çok merak ediyorum.
Durumun farkında olup, elinin, kolunun bağlanması, çok acı.
Daha yazamayacağım, yeterli.
